Pintar, ngalih. Bongol, ngalih…

Ada jua bujurnya ujar orang bahari. Bila talalu banyak orang nang pintar, jadi ngalih. Talalu banyak orang nang bongol, ngalih jua kiraannya !….

Caritanya kaya ini:

Ujar saorang kakawanan ka ulun. Ada sabuah masigit di nagri Salangor ( tampatnya paraya disambat, ujarnya ). Ahli jawatankuasanya, tamasuk jua orang nang bajawatan najir, sunyaan orang ahli politik ( karajaan bahari ).

Dalam masyuarat jawatankuasa masigit, ‘ orang pintar ‘ tadi maambil kaputusan handak maulah wadah pangamihan awan wadah pamandian nang hanyar. Wadah pangamihan awan wadah pamandian nang lawas , ujar jawatankuasa masigit tadi, hudah kada ‘ terkini ‘. Hudah kada sasuai awan kaadaan jawatankuasanya nang pintar-pintar tadi !. ( Wadah pangamihan awan wadak pamandian lawas aci kuboi haja napa… )

Tabarungan pulang dalam kumpulan jawatankuasa masigit tadi ada saorang nang jadi kontrak, ada juga tamasuk saorang ahli jawatankuasa paringkat bahagian. Ujar orang kampungan ‘ ada kabel terus ‘ awan MB !.

‘ Orang-orang pintar ‘ tadi bagawilah hagan maulah wadah pangamihan awan wadah pamadian hanyar. Maulah surat pamohonan tarus ‘ ka atas ‘. Dihandapkan caritanya, pamohonan tadi tarus diluluskan oleh ‘ orang atas ‘ . Pasal hudah patuh atawa ada pambarian ‘ komesyen ‘ ( kaluko ! ).

Jawatankuasa tadi kada bahabar-habar ka ahli kariah tarus manabangi babarapa pohon nyiur di wadah projek tu . Kadaguyan bunyinya….Babarapa pohon nyiur rabah !.

Dihandapkan lagi caritanya….mandangar pohon nyiur rabahan, babarapa orang ahli kariah nang parak di situ tarus batakun. Hagan napa pohon nyiur tu ditabangi ?. Ujar si tukang tabang , gawian tu arahan matan najir awan jawatankuasa masigit.

Ari tu jua gigir sakampungan !. Maka masing-masing maulah patua . Sapalih sahibar jadi tukang sokong haja….Kasudahannya , ada saurang tuan guru lawas ( hidin kada dipakai orang lagi di kampong tu , pasal aur mambaca kitab kuning haja napa, ujar orang-orang pintar tu tadi ).

Ujar tuan guru tu, “ Kita orang wayahni jarang ada nang sanggup baulah wakaf, kaya orang-orang bahari nang sanggup mandirikan masigit awan batanam pohon nyiur. Amun kada kawa, maraha haja !…. Tagal jangan pulang marosakkan wakaf orang bahari, tamasuk tanaman pohon nyiurnya.

“ Di akhirat kainak, kaluko orang yang bawakaf tu batakun ka orang nang marosakkan wakaf tadi, kanapa ikam marosakkan wakaf kami ?. Kami kada lagi mandapat pahalanya…. “

Lagi sakali dihandapkan caritanya !….Mandangarkan ujar tuan guru tadi, jawatankuasa masigit tamasuk najirnya kulimbisikan….Langsung projek tu diurungkan . Kada jadi baulah tarus. Projek batal !.

Dangar habar, punggur nyiur nang ditabangi tu hudah japuk wayahni. Tagal wadah pangamihan awan pamandian lawas magun haja dipakai orang. Projek nang hanyar kada jadi diulah di masigit tu , hudah dipindahkan ka masigit lain ! ( ujar najirnya, pasal orang kampong di situ kada handak manarima cadangan ‘ orang pintar ‘ ).

Andika nang mambaca carita ni napa pulang fikiran !....